PzKpfw VI Tiger (Panzerkampfwagen VI Tiger, SdKfz 181, potocznie Tygrys) – niemiecki czołg ciężki z okresu II wojny światowej. Uzbrojony w armatę kalibru 88 mm.
Początki projektu

W Niemczech starano się tworzyć projekty ciężkich czołgów po I wojnie światowej już od połowy lat 20. Okazało się to konieczne po tym, gdy w Rosji dawne niemieckie czołgi średnie typu PzKpfw III i PzKpfw IV były bez problemu niszczone przez radzieckie T-34/76. Wtedy odkryto, że działo przeciwlotnicze flak 36 kal.88 mm okazało się niezwykle skuteczne w walce z T-34 i wtedy Niemcy postanowili stworzyć czołg ciężki z taką właśnie armatą i tak właśnie powstał projekt czołgu PzKpfw VI Tiger. Czołg typu „Tygrys” przyjął swój pierwotny kształt w kwietniu 1942 roku, kiedy do konkursu stanęły dwa prototypy. Na terenie jednostki wojskowej w Kętrzynie przetestowano modele firm Porsche i Henschel. Testy wykazały spore różnice w osiągach i manewrowości pojazdów (prędkość i in., prototyp Porsche, Tiger (P), wyposażony był w innowacyjny napęd typu „silnik spalinowy-generator prądu-silnik elektryczny”, trudny jednak w obsłudze i wymagający dużej ilości deficytowej miedzi). W maju powtórzono próby na poligonie w Berka. Okazało się, że czołg Henschela, opracowany pod kierunkiem Erwina Adersa[2], wykazał swoją przewagę nad zbyt awaryjnym prototypem Porsche. Zwycięski projekt otrzymał oznaczenie SdKfz 181 Panzerkampfwagen VI „Tiger” Ausf. H1 (później, po wprowadzeniu czołgów Tiger II, zmieniono oznaczenie na Ausf. E).

Produkcja seryjna czołgów Tygrys odbywała się w zakładach Henschel (Werk III), w Kassel-Mittelfeld i Wegmann AG (montaż wież do kadłubów). W toku produkcji czołgów PzKpfw VI wprowadzono liczne zmiany i modyfikacje. Z tego względu można wyodrębnić czołgi wczesnych serii produkcyjnych, czołgi po modyfikacji oraz pojazdy późnych serii produkcyjnych.
Modyfikacje